Mówię ci z całą mocą, że bez miłości świat byłby szczęśliwszy.

TRISTAN

Trzy i pół roku

Niechciany - według siebie - syn Tinkerbell oraz Membu
Młody wilk, wychowany bez Ojca. W późniejszym czasie bez Matki - z własnego wyboru

Wędrowiec, przemierzył niezliczone lasy, pola i góry w poszukiwaniu swojego miejsca
Wrócił do rodzinnych stron kierowany przeczuciem i podświadomością - ma je silnie rozwinięte w wyniku życia z samym sobą, ufa im bardziej niż sobie


Odziedziczył po Ojcu kolor jednego z oczu - jest ono żółte, drugie orzechowe
Wysoki, masywny wilk z ciałem wyrzeźbionym kilkuletnią tułaczką po świecie

Reaguje agresją na obecność Ojca - szczerze go nienawidzi i uznaje za całe zło świata
Nie wierzy w coś takiego jak miłość, nie lgnie do niej ani jej nie szuka
Spokojny, zrównoważony - agresywny w obronie Rodzicielki
Mocno rozwinięte zmysły, a także umiejętności polowania oraz tropienia
Posiada moc przekształcania rzeczywistości i otaczającego go świata, jest ona połączeniem zdolności obojgu rodziców, nie jest dobrze rozwinięta, odkrył ją niedawno
Uczeń Strażników z ambicjami na wyższe stanowisko


____________

Z całą pewnością zdjęcie zmieni się na art jeśli go skończę. Karta pisana odrobinę na szybciaka bo miało być do niedzieli. Pewnie będzie aktualizowana w miarę upływu czasu. c:

Dobry tym co nie znają Tristana 

W tytule Feliks W. Kres, Król bezmiarów, cytat znaleziony na Wikicytatach

Podblogi - aktualizacje

Chciałam Was poinformować o zmianach, które zostały przeprowadzone na WoHOTN oraz Pamiętniku. Oprócz nowej grafiki, blogi zostały uzupełnione o nowe informacje i funkcje. Prace nie są jeszcze skończone, jednak zajmuję się tym sama, kiedy znajdę czas, także idzie to dosyć powoli.

Wszystko o HOTN

1. W zakładce "O Stadzie" zostały dodane informacje o Mentoracie oraz linki do testów wiedzy o HOTN i SŚ. Zaktualizowano informacje o liczbie alph oraz daty w historii.
2. Powstały również nowe podstrony, gdzie można obejrzeć nagłówki HOTN oraz screeny bloga i chatów.
3. Powstała nowa zakładka "Karty Postaci", gdzie można znaleźć informacje o byłych oraz obecnych członkach stada. Znajduje się tam także podstrona dotycząca korelacji między członkami. 
4. Zamieściłam też na blogu fotoreportaż, znaleziony na starym podblogu "Gazetka HOTN".

Pamiętnik

1. Zamieściłam kilka starych opowiadań z 2009 i 2010 roku, które udało mi się znaleźć we własnych archiwach.
2. Powstała nowa możliwość - wyszukiwania postów po autorach. Myślę, że będzie to przydatne dla osób, którzy mają ulubionych pisarzy i lubią wracać do ich twórczości, a także dla tych, którzy chcą spojrzeć na własne dzieła.
3. Po za tym staram się zamieszczać posty w Pamiętniku, pod rzeczywistą datą - by łatwiej można było je wyszukać w archiwum. Ta część niestety idzie mi bardzo mozolnie, także nie jestem jeszcze nawet w połowie procesu.
4. Pojawiła się playlista. (Muzyka: The Elder Scrolls IV - Oblivion Soundtrack)

Jeśli macie jakieś uwagi, zażalenia, czy też pomysły co jeszcze można byłoby zmienić lub dodać, chętnie Was wysłucham.

Jeżeli jesteście w posiadaniu jakiś starych screenów, opowiadań, wierszy, logów z chata, rozmów, karty postaci, itd., które chcielibyście zamieścić na którymś z podblogów, zgłoście się pod tym postem.

Pozdrawiam,

niegdyś Aldieb.

Just pretend.

Hiacynt

Urodzona 22 grudnia 2015 roku w HOTN jako córka Dalii Seron i Baru Sayi, tym samym stając się młodszą siostrą Liama. Członkini młodszej rady stada, matka dwóch córek - Tallulah i Mahet, żona Tristana. Dziewięcioletni mieszaniec posługujący się żywiołem powietrza, który traktuje jak zabawkę oraz magią, na którą nie ma logicznego wytłumaczenia.

Hiacynt, lub jak to woli - Kwiatek, na przestrzeni lat ewoluowała pod względem charakteru. Niegdyś, za szczeniących lat, emanowała radością i czystym optymizmem, obdarowując każdego serdecznym uśmiechem i dobrym słowem. Była małym-wielki, promyczkiem radości, który nie potrafił usiedzieć w miejscu, gdy wiecznie czujący różne zapachy, czarny nos, swoją ciekawością zaprowadzał ją w najróżniejsze zakamarki terenów stada.

Po tym, jak tylko urodziła, stała się wiecznie niezadowoloną marudą, w której mimo wszystko tlą się nadal szczenięce zachowania. Ponadto, gdy tylko może, perfidnie wykorzystuje swoją umiejętność zachowania poważnej twarzy, zdradzając się jedynie chytrym uśmieszkiem, który często widnieje na jej pysku. Lekkoduch, ot co - jednym uchem wpuści, zatrzyma za pewien okres czasu, by następnie drugim uchem wypuścić. Dlatego też jest dobrym słuchaczem - gorszym mówcą motywacyjnym i... ogólnie mówcą. Dawniej jej jadaczka się nie zamykała - mówiła o wszystkim, co jej ślina na język przyniesie, jednak teraz stara się dobrze dobierać słowa, by albo kogoś nie urazić, albo nie powiedzieć czegoś, co może źle zabrzmieć, jednak w większości przypadków się zapomina. Wychodzi z założenia, że przez swój wiek nie musi przejmować się rzeczami, które robi, skoro i tak wszystko to będzie kiedyś przeszłością, z której będzie mogła się kiedyś śmiać do rozpuku.

Jasne umaszczenie odziedziczyła po matce wraz z umiejętnością panowania nad powietrzem, jednako po ojcu ma postawę - jest wyższa i masywniejsza od zwykłego wilka. Niegdyś cyjanowe ślepia, które teraz straciły na swym młodzieńczym blasku, są teraz blado-niebieskie, jednak nadal biją z nich nieodgadnione emocje, którymi spogląda na większość spod pół przymkniętych powiek, a długa bujna kita, przy której przywiązany jest cienki, czarny rzemyk z przymocowanymi do nich szklanymi kulkami, zbierającymi w sobie powietrze, ciągle zamiata ziemię. Bije od niej chłód, jednak tylko przez to, że od małego otula się zimnym powietrzem, a zapach, który już od dawna pozostaje przy niej w wilczej formie, przywodzi na myśl winogrona. Warto również wspomnieć o tym, że jej sierść w niektórych partiach ciała jest wybrakowana, a na jednym udzie (a raczej jego połowie) widnieje sporych rozmiarów blizna, po dość niemiłym incydencie z Nitroglyzerin, 7 stycznia 2019 roku. W ludzkiej formie jej blado-niebieski odcień ślepi zastąpiła szarość, choć czasem nadal zdarzają się świecić cyjanowym blaskiem. Włosy długie, równie białe, co sierść, jednak nie tak długie, jak kiedyś - teraz sięgają zaledwie do pasa przez pewien incydent zza młodu, gdzie była zmuszona je ściąć. Nieodgadniony, delikatny uśmiech na twarzy, spokojnie spojrzenie. Metr sześćdziesiąt wzrostu. Po ciąży zostało jej parę kilogramów, przez co nie jest już tak chorobliwie chuda. Blada. O całkowicie innym zapachu, niźli wilk - w tej postaci często można wyczuć od niej palone drzewo, zmieszane z czymś słodkim, acz niemdlącym.

Paleta kolorów
Podstawowe informacje o Kwiatku

17.09.2023 - edycja kp